ในหมู่บ้านมุสลิม

มีแกนได้ร่วมอบรมการเล่าเรื่อง ซึ่งอบรมทั้งหมด 12 ชั่วโมง เขาเรียนการเล่าเรื่องในพระคัมภีร์จากการทรงสร้าง,โนอาห์,อับราฮัม,เทศกาลปัสกาและมาสู่เรื่องราวของพระเยซู

เรื่องราวทั้งหมดออกแบบมาให้อธิบายภาพรวมของพระคัมภีร์ เพื่อที่ผู้คนจะเข้าใจสภาพจิตวิญญาณของตัวเองและการช่วยให้รอดที่เจ้าเสนอให้ เนื่องจากเธออยู่ในชุมชนมุสลิม เรื่องเล่าจึงรวมความสำคัญของการเข้าสุหนัตของอับราฮัมและอิสอัคไปด้วย และจากคำสอนของผู้เผยพระวจนะที่ว่า “จงให้ใจของท่านเข้าสุหนัต ไม่ใช่เพียงแต่ร่างกาย” เธอเรียนรู้ที่จะสร้างข้อสงสัยจากคำถาม “จิตใจของเราจะเข้าสุหนัตได้อย่างไร” แล้วตอบคำถามนี้ด้วยเรื่องราวของพระเยซู

หลังจากจบการอบรม มีแกนและเพื่อนได้ไปพักอยู่ในหมู่บ้านมุสลิม เธอรู้สึกว่าการใช้ภาษาท้องถิ่นของเธอยังไม่แข็งแรงพอที่จะทำให้สื่อสารได้ร้อยเปอร์เซ็น แต่เธอได้ยินมาว่าการเล่าเรื่องจะช่วยลดอุปสรรคความไม่เข้าใจ แม้จะใช้ภาษาได้ไม่แข็งแรง วันหนึ่งเธอได้ไปเยี่ยมและกินข้าวร่วมกับครอบครัวมุสลิมครอบครัวหนึ่ง บนโต๊ะอาหารมีสมาชิกทั้ง 3 รุ่น ในระหว่างมื้ออาหารเธอได้ขอเล่าเรื่องให้พวกเขาฟังซึ่งเป็นเรื่องที่พวกเขาคุ้นเคยกันดี เธอเล่าตั้งแต่การสร้างโ่ลก ครอบครัวนี้ชอบเรื่องของเธอแล้วถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น เมื่อผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ มีแกนได้เล่าเรื่องมาจนถึงเทศกาลปัสกา พวกเขาไม่อยากให้เธอกลับ จึงบอกเธอให้กลับมาอีกแล้วมาเล่าเรื่องให้พวกเขาฟังอีก